Danny Dean Philips kan je ondanks zijn jong uiterlijk nu niet bepaald meer als een groentje beschouwen in het muziekwereldje. Op veertienjarige leeftijd stond hij al op de planken met de psychobilly/surf band "Skinny Memphis" en dat bleek de ideale leerschool om in de jaren tachtig LA onveilig te maken met verscheidene punkbands (om: "Anti" en "Easter").

In 1997 werd het roer volledig omgegooid en met behulp van "hard twanging" upright bass player Gavin Jones bleek er niets meer in de weg te staan om voortaan als Danny Dean & the Homewreckers door het leven te gaan. Rockabilly was en is nog steeds de boodschap en met "The Rockabilly Lover" zijn de jongens al aan hun derde album toe. Net als de voorgangers "Growl" en "Move It" verschenen op het Delirium Record label en laat ons meteen duidelijk stellen dat Danny Dean geen moment afwijkt van zijn principes. Bekende klassiekers als Cliff Richard's "Move It" werden in het verleden afgewisseld met een rockabilly "Tainted Love" en ook nu weer heeft D. D. het bij het juiste eind. Opener "Mean Mean Man" klinkt inderdaad zo gemeen en bekend in de oren dat je zou zweren dat the Planet Rockers besloten hebben om een reünie te overwegen maar is net als het swingende "Better Move On " van eigen makelij.

En dan hanteren The Homewreckers hun eigen succesvolle wijze om niet voor de hand liggende songs als "The Love Cats" (The Cure), "Shake you Moneymaker" (Elmore James) en "Goody Two Shoes" (Adam Ant) naar hun rockabilly hand te plooien om dan hun voorliefde voor the Specials en the English beat niet onder stoelen en banken te steken met het titelnummer "The Rockabilly Lover". Als een "Pitbull" of een "Wild Cat" raast het Californische gezelschap door het rockabilly landschap in uitstekend gezelschap van de songs "Where Angels Fear to Tread", "Nine times Out of Ten" en "Don't Gamble on My love" (luister eens naar die slappin' bass en sax van Bob Crail ). In de beste Paul Severs "Geen Wonder Dat Ik Ween" traditie zorgt Danny Dean voor gelukstraantjes op de sleper "Birthday", herleven the fifties met "Betties Kiss" en swingen zij een heel eind weg de nacht in na heel wat "Drinking Beer" met "Heart of Stone". Prima album / prima band! (SWA)